Week 12: spierpijn en Modultest 1
Door: Charlotte
13 November 2013 | Denemarken, Århus
Lieve allemaal,
Technische mededeling: Mijn telefoonprobleem is –deels- opgelost. Op mijn Nederlandse nummer ben ik niet te bereiken tot 1 februari. Op mijn Deense nummer ben ik alleen telefonisch te bereiken als ik in Denemarken ben en toevallig beltegoed heb (een sms ontvangen kan uiteraard wel gewoon). Whatsapp (zelfde nummer) doet het gelukkig wel weer met WiFi en er is natuurlijk nog altijd skype, facebook en de goede oude post. Genoeg manieren om contact te zoeken dus!
Na afgelopen verslag heb ik niet zo veel spannende dingen gedaan. Valt het op? Mijn Deense leven begint steeds meer op een normaal leven te lijken in plaats van 6 maanden reizen en feesten, haha. Gelukkig kom ik komend weekend weer eens buiten Aarhus en zelfs buiten de grenzen van Jutland, want we gaan op bezoek bij de familie van mijn Deense vriendinnetje in Fyn (Funen). Volgende week een verslag dus over koude avonturen op het Deense platteland.
Wat ik afgelopen week wel gedaan heb? Mijn enige echte plan was vrijdagmiddag naar de fridaybar met mijn mentorgroep. Helaas was ik al met al de enige die de afspraak wel had vrijgehouden, dus in plaats van partyen in de vrijdagsbar ben ik met een vriendinnetje geëindigd met een warme chocolademelk in het Studenterhus en later broodjes zalm, thee en wijn met the Great Gatsby bij mij thuis. Ook heel gezellig en een avondje thuis met een film op de bank is ook wel eens lekker.
Zondag ben ik letterlijk in beweging gekomen. In gezelschap van een banaan, mijn ipod en fotocamera ben ik eerst naar Risskov gerend en heb daar het hardlooprondje (twee keer) gedaan wat schijnbaar half hardlopend Aarhus op zondagmiddag doet (niet overdreven, ik denk dat ik een van de 50 hardlopers was), wat foto’s gemaakt van het bos en het uitzicht op de zee en toen naar de universiteit gerend. Toen ik daar was aangekomen had ik er ondertussen al bijna 13km op zitten in 1 uur en 13 minuten, wat ik best netjes vond, maar ik was dan ook goed kapot. Op de uni moest ik een tussenstop maken omdat ons internet het niet deed en ik wat mailtjes moest versturen en hoewel ik het zo lang mogelijk uit heb gesteld om weer op te staan (ik heb zelfs ali illegali gebruik gemaakt van de phd ruimte om thee te zetten) moest ik daarna nog 3km naar huis. Dat waren absoluut de 3km uit hel (alledrie uphill!)en vooral de laatste 500 meter stond het huilen me nader dan het lachen. Het was zo koud, ik had honger en alles deed pijn. Voorlopig nog geen (halve) marathon dus, haha! Overigens was ik wel goed herkenbaar tussen al die hardlopers, want zoals altijd was iedereen helemaal gekleed in zwart en liep ik er in mijn roze longsleeve tussen. Toen ik thuiskwam ben ik meteen de douche in gehobbeld en in bed gaan liggen, wat ik beter niet had kunnen doen want daarna heb ik de rest van de dag natuurlijk écht niks anders meer gedaan dan series kijken met thee. Hoe verstandig dit was voor mijn voet weet ik niet, maar het was in ieder geval een lekker rondje (de eerste 13km dan, die gingen echt helemaal vanzelf).
Maandag heb ik het belang van een juiste uitspraak van Deense woorden geleerd. In de pauze van het college waren een klasgenootje en ik voor Deens onze ‘spørgsmål’ aan het oefenen voor het tentamen (waarover later meer) toen we onderbroken werden door een Deen in de klas. De conversatie ging ongeveer zo: “You know, you shouldn’t pronounce ‘de’ in ‘de er gift’ like ‘de’, but like ‘di’. Now you’re saying: ‘it is poisonous’, instead of ‘they are married’”. Oepsie, het verkeerd uitspreken van één klein woordje kan er dus toe leiden dat de hele zin veranderd en Denen zijn dan ook wel weer zo dat ze het écht niet (willen) begrijpen als je het niet correct uitspreekt. Na college zijn we maar ver uit de buurt van Denen gaan zitten om onze lesjes te oefenen, om verdere misverstanden te voorkomen.
Voor het examen moesten we drie boeken lezen en twee gesprekken voorbereiden. De boeken gaan over een stelletje, hij is kok en in het eerste boek wil hij een jaar naar Parijs om de Franse keuken te leren. Dat zorgt voor hun eerste ruzie, zij wil dat namelijk niet en gaat uithuilen bij haar ouders. Uiteraard verhuizen ze toch naar Parijs. In Parijs (tweede boek) krijgen ze opnieuw ruzie, ditmaal omdat zij een andere Deen op de wang zoent en haar vriend denkt dat ze vreemd is gegaan (ik krijg een heel bijzondere woordenschat van dit soort boeken, vermoed ik). Hij negeert haar, maar uiteindelijk komt het allemaal goed en openen ze een restaurant in Denemarken. Plotwending: ze blijkt zwanger te zijn. Hun laatste ruzie is in het derde boek. Zij zit, net bevallen, met een baby op de bank als hij een tv-optreden krijgt aangeboden en zijn gezinsleven vergeet. Ze huilt uit bij de kraamhulp en de conclusie van het boek is dat zij een goede moeder is en hij een goede kok. Mijn conclusie? Wat een stom (dit is netjes gezegd, ik denk dat de meesten wel begrijp dat ik liever een andere uitdrukking gebruik) boek. Mijn twee voorbereidde gesprekjes gingen over ‘Min familie’ en ‘Mal og Måltid’. Verderop meer over het tentamen (cliffhanger, oehoe).
Spierpijn slaat altijd een dagje over, dus dinsdag kon ik nauwelijks mijn bed uit komen. Ik had besloten dit eruit te fietsen en naar de stad te gaan, om daar wat dingetjes voor Finland te kopen. Ik besefte me namelijk opeens dat de dag(!)temperaturen in Finland uit een lopen van -1 in het zuiden tot -20 in Rovaniemi en dat ik dus wel een goed thermoshirt en warme handschoenen kon gebruiken. Uiteindelijk ben ik thuis gekomen met wat backpack benodigdheden (slot voor lockers, sneldrogende handdoek), wollen ondergoed (met lange mouwen en langen benen, heel sexy) en wat H&M goodies die niet per see warm zijn maar wel mooi (o.a. een leren rokje, ik had iets nodig om wollen ondergoed goed te maken..). Je kan hier heel goed winkelen, de ‘goedkopere’ winkels zoals H&M zijn veel netter en ze hebben een ander assortiment, dan heb je de tussen categorie (Vero Moda, Vila, Weekday) waar je goede kwaliteit voor een goede prijs kan vinden, en alle modezaken waar ik het hou bij etalages kijken maar waar ze zo mooi Scandinavisch Design verkopen. Daarnaast is het personeel heel vriendelijk en behulpzaam. Al mijn aankopen so far zijn wit/grijs/ zwart (okee en een sjaal met een rode tartan print), ik word dus al een echte Deen. ’s Avonds de laatste restjes spierpijn eruit getrained bij floorball. Nu we een paar weken verder zijn trainen we (eindelijk) op tactiek en dat maakt het spel veel interessanter. Ik denk dat ik dit misschien nog wel het meest ga missen, maar gelukkig heeft Utrecht de grootste floorball club van Nederland! Zodra ik terug ben daar een mailtje naar sturen dus.
En dan nuuuu.. Het Deens tentamen! Supergoed voorbereid ging ik 20 minuten van tevoren op weg naar Lærdansk. Het gebouw is 5 minuten fietsen, maar omdat een of ander ei de deur van binnenuit op slot had gedaan kostte het me 15 minuten, een heleboel steentjes en muntjes tegen het kantineraam en nogal veel stress om binnen te komen. Super overhaast ben ik het lokaal ingestormd en zonder dat ik tijd had om op adem te komen begon de test al. Je moest eerst een van de twee rode kaartjes omdraaien om je onderwerp te bepalen (boeken of gesprek) en daarna een groen kaartje voor welk gesprek/boek. Mijn onderwerp was eten en hoewel ik dat onderwerp het beste beheerste was ik nog helemaal bezig met die deur en zo gestresst dat het er totaal niet uitkwam. Ik heb een heel betoog gehouden over hagelslag en Indonesisch eten maar er vielen vooral veel stiltes omdat er niks in mijn hoofd naar boven kwam. Na de 2.5 minuut kon ik wel janken en heb ik de examinator uitgelegd waarom ik te laat was en dat ik daardoor zo gestresst was dat mijn test veel minder goed ging dan ik wist dat ik kon doen. Mijn basis deense conversatie is namelijk echt prima en ik had hard gestudeerd voor het examen. Vervolgens heb ik in het Deens uitgelegd dat de deur dichtzat en dat ik uiteindelijk binnen ben gekomen door een vriend in de kantine te bellen (wat niet waar was, maar ik ken het woord voor steentjes gooien niet en de woorden voor iemand bellen, vriend en kantine wel en uitleggen in het Deens leek me gezien de situatie beter dan Engels) en toen zijn we verder gegaan met het examen. Het tweede gedeelte, vragen stellen over een afbeelding, ging wel goed, al heb ik niet alle kennis gebruikt die ik had, maar mijn vragen kwamen er wel goed uit. Na het examen vroeg ze nog waar ik vandaan kwam en wat ik studeerde en ook dat kon ik goed beantwoorden en ik denk dat het ook wel duidelijk was dat ik alles wat ze zei goed verstond en gewoon heel heel gestresst was door die deur. Het resultaat krijg ik volgende week en ook al zou ik het niet hebben gehaald, ik weet dat ik het kan en het kwam gewoon door de omstandigheden, dus een herkansing haal ik sowieso wel. Neemt niet weg dat ik nog steeds gewoon echt heel boos ben op die deur.
Na het weekend weer een verslagje, want ik weet zeker dat ik heel veel te vertellen heb over Odense, Egeskov en het bezoek aan een echte Deense familie. Omdat ik basis conversatie Deens redelijk beheers wil ik uiteraard mijn Deens uitproberen en verder staat er een feestje van een vvvtje van mijn vriendinnetje op het programma, een kerstmarkt in het Egeskov kasteel en Deense kerstspecialiteiten bakken! Super veel zin in, stiekem hoop ik dat het ook nog gaat sneeuwen, maar het is hier nog steeds opvallend droog voor dit jaargetijde.
Ps. Wat leuke media dingetjes die ik deze week tegenkwam:
‘Wij hebben drie letters meer in het alfabet’: hilarische videoclip: http://www.youtube.com/watch?v=f488uJAQgmw
Folkeklubben: Deense populaire hitjes
Noorse satire over de Deense taal: Denen verstaan elkaar niet (en dit is echt waar!) : http://www.youtube.com/watch?v=s-mOy8VUEBk
Nederlandse documentaire over Denemarken: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1378349
Technische mededeling: Mijn telefoonprobleem is –deels- opgelost. Op mijn Nederlandse nummer ben ik niet te bereiken tot 1 februari. Op mijn Deense nummer ben ik alleen telefonisch te bereiken als ik in Denemarken ben en toevallig beltegoed heb (een sms ontvangen kan uiteraard wel gewoon). Whatsapp (zelfde nummer) doet het gelukkig wel weer met WiFi en er is natuurlijk nog altijd skype, facebook en de goede oude post. Genoeg manieren om contact te zoeken dus!
Na afgelopen verslag heb ik niet zo veel spannende dingen gedaan. Valt het op? Mijn Deense leven begint steeds meer op een normaal leven te lijken in plaats van 6 maanden reizen en feesten, haha. Gelukkig kom ik komend weekend weer eens buiten Aarhus en zelfs buiten de grenzen van Jutland, want we gaan op bezoek bij de familie van mijn Deense vriendinnetje in Fyn (Funen). Volgende week een verslag dus over koude avonturen op het Deense platteland.
Wat ik afgelopen week wel gedaan heb? Mijn enige echte plan was vrijdagmiddag naar de fridaybar met mijn mentorgroep. Helaas was ik al met al de enige die de afspraak wel had vrijgehouden, dus in plaats van partyen in de vrijdagsbar ben ik met een vriendinnetje geëindigd met een warme chocolademelk in het Studenterhus en later broodjes zalm, thee en wijn met the Great Gatsby bij mij thuis. Ook heel gezellig en een avondje thuis met een film op de bank is ook wel eens lekker.
Zondag ben ik letterlijk in beweging gekomen. In gezelschap van een banaan, mijn ipod en fotocamera ben ik eerst naar Risskov gerend en heb daar het hardlooprondje (twee keer) gedaan wat schijnbaar half hardlopend Aarhus op zondagmiddag doet (niet overdreven, ik denk dat ik een van de 50 hardlopers was), wat foto’s gemaakt van het bos en het uitzicht op de zee en toen naar de universiteit gerend. Toen ik daar was aangekomen had ik er ondertussen al bijna 13km op zitten in 1 uur en 13 minuten, wat ik best netjes vond, maar ik was dan ook goed kapot. Op de uni moest ik een tussenstop maken omdat ons internet het niet deed en ik wat mailtjes moest versturen en hoewel ik het zo lang mogelijk uit heb gesteld om weer op te staan (ik heb zelfs ali illegali gebruik gemaakt van de phd ruimte om thee te zetten) moest ik daarna nog 3km naar huis. Dat waren absoluut de 3km uit hel (alledrie uphill!)en vooral de laatste 500 meter stond het huilen me nader dan het lachen. Het was zo koud, ik had honger en alles deed pijn. Voorlopig nog geen (halve) marathon dus, haha! Overigens was ik wel goed herkenbaar tussen al die hardlopers, want zoals altijd was iedereen helemaal gekleed in zwart en liep ik er in mijn roze longsleeve tussen. Toen ik thuiskwam ben ik meteen de douche in gehobbeld en in bed gaan liggen, wat ik beter niet had kunnen doen want daarna heb ik de rest van de dag natuurlijk écht niks anders meer gedaan dan series kijken met thee. Hoe verstandig dit was voor mijn voet weet ik niet, maar het was in ieder geval een lekker rondje (de eerste 13km dan, die gingen echt helemaal vanzelf).
Maandag heb ik het belang van een juiste uitspraak van Deense woorden geleerd. In de pauze van het college waren een klasgenootje en ik voor Deens onze ‘spørgsmål’ aan het oefenen voor het tentamen (waarover later meer) toen we onderbroken werden door een Deen in de klas. De conversatie ging ongeveer zo: “You know, you shouldn’t pronounce ‘de’ in ‘de er gift’ like ‘de’, but like ‘di’. Now you’re saying: ‘it is poisonous’, instead of ‘they are married’”. Oepsie, het verkeerd uitspreken van één klein woordje kan er dus toe leiden dat de hele zin veranderd en Denen zijn dan ook wel weer zo dat ze het écht niet (willen) begrijpen als je het niet correct uitspreekt. Na college zijn we maar ver uit de buurt van Denen gaan zitten om onze lesjes te oefenen, om verdere misverstanden te voorkomen.
Voor het examen moesten we drie boeken lezen en twee gesprekken voorbereiden. De boeken gaan over een stelletje, hij is kok en in het eerste boek wil hij een jaar naar Parijs om de Franse keuken te leren. Dat zorgt voor hun eerste ruzie, zij wil dat namelijk niet en gaat uithuilen bij haar ouders. Uiteraard verhuizen ze toch naar Parijs. In Parijs (tweede boek) krijgen ze opnieuw ruzie, ditmaal omdat zij een andere Deen op de wang zoent en haar vriend denkt dat ze vreemd is gegaan (ik krijg een heel bijzondere woordenschat van dit soort boeken, vermoed ik). Hij negeert haar, maar uiteindelijk komt het allemaal goed en openen ze een restaurant in Denemarken. Plotwending: ze blijkt zwanger te zijn. Hun laatste ruzie is in het derde boek. Zij zit, net bevallen, met een baby op de bank als hij een tv-optreden krijgt aangeboden en zijn gezinsleven vergeet. Ze huilt uit bij de kraamhulp en de conclusie van het boek is dat zij een goede moeder is en hij een goede kok. Mijn conclusie? Wat een stom (dit is netjes gezegd, ik denk dat de meesten wel begrijp dat ik liever een andere uitdrukking gebruik) boek. Mijn twee voorbereidde gesprekjes gingen over ‘Min familie’ en ‘Mal og Måltid’. Verderop meer over het tentamen (cliffhanger, oehoe).
Spierpijn slaat altijd een dagje over, dus dinsdag kon ik nauwelijks mijn bed uit komen. Ik had besloten dit eruit te fietsen en naar de stad te gaan, om daar wat dingetjes voor Finland te kopen. Ik besefte me namelijk opeens dat de dag(!)temperaturen in Finland uit een lopen van -1 in het zuiden tot -20 in Rovaniemi en dat ik dus wel een goed thermoshirt en warme handschoenen kon gebruiken. Uiteindelijk ben ik thuis gekomen met wat backpack benodigdheden (slot voor lockers, sneldrogende handdoek), wollen ondergoed (met lange mouwen en langen benen, heel sexy) en wat H&M goodies die niet per see warm zijn maar wel mooi (o.a. een leren rokje, ik had iets nodig om wollen ondergoed goed te maken..). Je kan hier heel goed winkelen, de ‘goedkopere’ winkels zoals H&M zijn veel netter en ze hebben een ander assortiment, dan heb je de tussen categorie (Vero Moda, Vila, Weekday) waar je goede kwaliteit voor een goede prijs kan vinden, en alle modezaken waar ik het hou bij etalages kijken maar waar ze zo mooi Scandinavisch Design verkopen. Daarnaast is het personeel heel vriendelijk en behulpzaam. Al mijn aankopen so far zijn wit/grijs/ zwart (okee en een sjaal met een rode tartan print), ik word dus al een echte Deen. ’s Avonds de laatste restjes spierpijn eruit getrained bij floorball. Nu we een paar weken verder zijn trainen we (eindelijk) op tactiek en dat maakt het spel veel interessanter. Ik denk dat ik dit misschien nog wel het meest ga missen, maar gelukkig heeft Utrecht de grootste floorball club van Nederland! Zodra ik terug ben daar een mailtje naar sturen dus.
En dan nuuuu.. Het Deens tentamen! Supergoed voorbereid ging ik 20 minuten van tevoren op weg naar Lærdansk. Het gebouw is 5 minuten fietsen, maar omdat een of ander ei de deur van binnenuit op slot had gedaan kostte het me 15 minuten, een heleboel steentjes en muntjes tegen het kantineraam en nogal veel stress om binnen te komen. Super overhaast ben ik het lokaal ingestormd en zonder dat ik tijd had om op adem te komen begon de test al. Je moest eerst een van de twee rode kaartjes omdraaien om je onderwerp te bepalen (boeken of gesprek) en daarna een groen kaartje voor welk gesprek/boek. Mijn onderwerp was eten en hoewel ik dat onderwerp het beste beheerste was ik nog helemaal bezig met die deur en zo gestresst dat het er totaal niet uitkwam. Ik heb een heel betoog gehouden over hagelslag en Indonesisch eten maar er vielen vooral veel stiltes omdat er niks in mijn hoofd naar boven kwam. Na de 2.5 minuut kon ik wel janken en heb ik de examinator uitgelegd waarom ik te laat was en dat ik daardoor zo gestresst was dat mijn test veel minder goed ging dan ik wist dat ik kon doen. Mijn basis deense conversatie is namelijk echt prima en ik had hard gestudeerd voor het examen. Vervolgens heb ik in het Deens uitgelegd dat de deur dichtzat en dat ik uiteindelijk binnen ben gekomen door een vriend in de kantine te bellen (wat niet waar was, maar ik ken het woord voor steentjes gooien niet en de woorden voor iemand bellen, vriend en kantine wel en uitleggen in het Deens leek me gezien de situatie beter dan Engels) en toen zijn we verder gegaan met het examen. Het tweede gedeelte, vragen stellen over een afbeelding, ging wel goed, al heb ik niet alle kennis gebruikt die ik had, maar mijn vragen kwamen er wel goed uit. Na het examen vroeg ze nog waar ik vandaan kwam en wat ik studeerde en ook dat kon ik goed beantwoorden en ik denk dat het ook wel duidelijk was dat ik alles wat ze zei goed verstond en gewoon heel heel gestresst was door die deur. Het resultaat krijg ik volgende week en ook al zou ik het niet hebben gehaald, ik weet dat ik het kan en het kwam gewoon door de omstandigheden, dus een herkansing haal ik sowieso wel. Neemt niet weg dat ik nog steeds gewoon echt heel boos ben op die deur.
Na het weekend weer een verslagje, want ik weet zeker dat ik heel veel te vertellen heb over Odense, Egeskov en het bezoek aan een echte Deense familie. Omdat ik basis conversatie Deens redelijk beheers wil ik uiteraard mijn Deens uitproberen en verder staat er een feestje van een vvvtje van mijn vriendinnetje op het programma, een kerstmarkt in het Egeskov kasteel en Deense kerstspecialiteiten bakken! Super veel zin in, stiekem hoop ik dat het ook nog gaat sneeuwen, maar het is hier nog steeds opvallend droog voor dit jaargetijde.
Ps. Wat leuke media dingetjes die ik deze week tegenkwam:
‘Wij hebben drie letters meer in het alfabet’: hilarische videoclip: http://www.youtube.com/watch?v=f488uJAQgmw
Folkeklubben: Deense populaire hitjes
Noorse satire over de Deense taal: Denen verstaan elkaar niet (en dit is echt waar!) : http://www.youtube.com/watch?v=s-mOy8VUEBk
Nederlandse documentaire over Denemarken: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1378349
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
