Week 4: Verliefd op Denemarken!

Goedemorgen vanuit de stromende regen! Het regent hier alleen op maandagochtenden tot nu toe, wat om 8 uur in de klas zitten natuurlijk extra aantrekkelijk maakt.. Not!

Een dagje later dan normaal, maar mijn internetverbinding is thuis niet al te best en via het uni-netwerk kan ik mijn reisverslagen makkelijker plaatsen. Suuuuuperthanks voor Myrthe, die de eerste drie weken alles online heeft gezet. Ik was dus niet dood (serious people? Ik ben duidelijk niet de enige die Scandinavische thrillers leest..) of verdwaald (wat ik zelf dan wel weer een prestatie vind ,dat dat niet gebeurd is op mijn hiking tocht). Omdat de studie iets moeilijker is dan ik gewend ben, mijn hersens praktisch uit staan na twee maanden vakantie en mijn lever een weekje rust verdiende (de Denen drinken veel, alles door elkaar en op elk tijdstip van de dag), stond deze week vooral in het teken van studeren.

Afgelopen week hebben we ons gefocust op verdragen die uitbreiding van de EU voorbereiden en diverse politieke, economische en emotionele redenen om Oost-Europese landen toe te laten tot de Europese Unie. Het klinkt saai, dat is het theoretische frame work ook wel een beetje, maar ik ben er nu echt helemaal van overtuigt dat ik iets in de Europese Unie wil gaan doen. Om het niet één droge brok theorie te maken hebben we tijdens het college veel groepsdiscussies en een ‘group work’ waarin je de gelezen teksten toepast op een eigengekozen case study. Onwijs interessant, omdat je zo niet alleen de stof beter gaat beheersen, maar ook iedereen iets van zijn eigen cultuur inbrengt. Mijn invloed? Gespreksvolume standje maximaal en ontbijtkoek uitdelen in de pauze. Iedereen looooves ontbijtkoek, oranje, ons koningshuis en, heel verassend, Amsterdam.

Gek genoeg voelt hier studeren heel erg zoals ik de ‘universiteit’ had verwacht toen ik in 6 Gymnasium zat. Veel leeswerk, een gezellige campus en na college eten in de Mensa. De campus is heel groot en het studentenleven organiseert zich rondom ‘Friday Bars’. Elke studie heeft zijn eigen Friday Bar en hoewel sommige heel beschaafde netwerkborrels zijn, zijn andere compleet losgeslagen en vergelijkbaar met disputen, inclusief gekke gewoontes zoals een ab Actis die een typmachine mee moet dragen tijdens de borrel. Ik ben nog niet naar onze Friday Bar geweest, maar afgelopen vrijdag was wel de grootste Friday Bar van Aarhus. Er waren allemaal bier gerelateerde spellen, zoals bier bowling en beer pong en het was echt hilarisch om te zien. Volgens mij was het een soort competitie tussen de verschillende Friday Bars en er waren ook verschillende optredens en concerten. Heel erg leuk én ik heb mijn eerste Deense Turkse Pizza (met extra sambal, mwuhaha) gehad, hartstikke lekker.

Hoewel Aarhus de tweede grootste stad is van Denemarken, kan het met recht de ‘kleinste grote stad’ worden genoemd. Je hebt hier geen moment het idee dat je in een grote stad woont omdat het zo groen is en op de spits en hoofdwegen na zo rustig op de weg. Je kan hier bijna niet verdwalen als je wat aankopingspunten kent (en niet verdwalen in het buitenland, dat zegt wat in mijn geval!) en ik blijf me erover verbazen dat ik overal in max 15 minuten ben. Helaas betekent dit ook dat er weinig straatverlichting aan is ’s avonds (pluspunt: ik heb meer sterren gezien dan de afgelopen 3 jaar in Utrecht) en dat leidde tot mijn beste aankoop so far: een schijnwerper voor op mijn fiets. Nadat ik namelijk voor de derde keer ‘s nachts op een hek was gereden dat ik niet zag in het donker, heb ik uiteindelijk een betere lamp gekocht en kan ik nu zien waar ik rij. Hartstikke handig.

Dinsdagavond kon ik meteen mijn nieuwe lamp uitproberen op weg naar Tilst, waar ik naar een Floorball training ging met twee vriendinnetjes. Floorball is vergelijkbaar met zaalhockey, maar je speelt het met sticks die we gebruikten voor unihockey op de middelbare school. Eigenlijk wilde ik hockeyen, maar de Floorball coach vertelde me dat er maar iets van 10 mannenteams in het hele land zijn en misschien 1 of 2 vrouwenteams. Daarnaast is Floorball lekker binnen (wat geen overbodige luxe is, het is hier ’s avonds écht koud) en door de lichte bal en stick een stuk veiliger. Het is een echte Scandinavische sport en het eerste team van Aarhus speelt in de nationale competitie. Wij trainden mee met het beginnersteam en dat was maar goed ook, want hoewel ik al jaren niet meer heb gehockeyed, hanteerde ik de stick als een ware hockeyprof (hehe), wat niet echt werkt bij Floorball door eerder genoemde lichte bal en stick en het piepkleine goal. Toch ging het heel erg goed en ga ik volgende week weer meetrainen, maar nu met het tweede team. Het hele team is Deens, moet je voorstellen hoe goed ik zometeen sportcommentaar in het Deens kan geven (hoe usefull). Het was heel lekker om eindelijk weer eens te hockeyen en ondanks al het geduw ben ik op allebei mijn anderhalve voet blijven staan dus misschien heb ik weer gaan hockeyen al die tijd voor niks uitgesteld. Na een koude, natte fietstocht naar huis kon ik helemaal voldaan in bed gaan liggen om de volgende ochtend op te staan met spierpijn op plekken waarvan ik niet eens wist dat er spieren zaten. Het ultieme bewijs dat er hard gesport is!

Op donderdag heb ik deelgenomen aan de culturele tour door Aarhus. Onze reisleidster leek een beetje op een duif die in een bak met gevonden voorwerpen was gevallen en had een fetisj voor Duits, maar ze wist heel veel over de stad en ik heb zo weer allemaal nieuwe dingen gezien en leuke mensen leren kennen. De tour begon bij het ArOS museum, een groot vierkant gebouw met een gekleurde ring in het spectrum van de regenboog op het dak. Zeker de moeite van een bezoekje waard, maar helaas zat dat niet bij de tour inbegrepen dus ik ga snel eens terug. Tijdens het rondje door de stad heb ik de grootste huisspinnen ooit gezien, architectuur uit alle verschillende tijdsperiodes en de gevolgen van klimaatverandering (de nieuwe huizen krijgen balkonnetjes, omdat Denemarken niet langer standaard koud is. Good job Ozon laag). Ook zijn we door een straatje gelopen met de schattigste gekleurde huisjes ooit, voor de luttele prijs van 6.1 miljoen Kroner (9 ton). Even doorsparen dus, maar ooh wat was ik verliefd. Danish design is verder heel mooi en strak, maar toch ook gezellig. Na de tour heb ik met mijn mentorgroep gegeten bij het Raadhuskafeen, een restaurant dat Hygge en Deense traditie ademt. Ik had een echte typische Deense hamburger, waar je eigeel overheen gooit en dan naar eigen smaak uitjes en kappertjes. Heel lekker, super goede kwaliteit maar zo ontzettend veel! Ik snap niet dat de Denen niet dikker zijn. De donderdag hebben we afgesloten met speciaalbiertjes in een Duits café. De Denen zijn niet zo erg van dansjes maken, maar meer van gezellig bij elkaar zitten met bier en drankspellen of chocolademelk en kaarsjes. Heel Hygge! (Hygge= cosiness).

En dan het hoogtepunt van deze reisblog (in ieder geval van mijn week): Ry en Himmelbjerget! Omdat het weer nog steeds goed is, besloot ik om maar eens mijn eerste stapjes buiten Aarhus te zetten. Veel dingen sluiten eind september ivm het slechte weer en korte daglicht tijden (5 uur per dag in de winter) dus het was het uitgelezen moment om nu nog naar het Lake District te gaan. Gewapend met genoeg spullen om een nacht in the middle of nowhere te overleven (ik ken mijn eigen spoorzoek skills iets te goed) vertrok ik met de trein naar Ry. Ry is een klein dorpje waar niks te beleven is, maar volgens mij huisgenoot zit er wel de beste pizzeria van Denemarken (niet geprobeerd helaas). Vanuit Ry kan je met de bus, lopend of per boot naar Himmelbjerget, een uitzichtspunt, en ik koos uiteraard voor de laatste. Lekker toeristisch. Ik moest 1.5 uur wachten en zelfs de plaatselijke VVV kon niks bedenken wat je anderhalf uur lang in Ry kan doen, dus ik heb maar genoten van het uitzicht over de meren, want dat was echt fantastisch. Uiteindelijk kon ik dan toch de boot nemen, waar ik zwart in gevaren heb, omdat de kapitein vergeten was mij een ticket te verkopen. Goed moment om de blonde toerist uit te hangen, wat me 11 euro bespaard heeft. De boottocht was heel mooi, ik kan het niet zo goed beschrijven, maar voel je vrij om de foto’s te bekijken en jaloers te worden ;). Toen we in Himmelbjerget waren ben ik snel van de boot gesneaked voor ik alsnog een kaartje moest kopen en begon ik aan de 1500m klim naar de top van de berg. 1500 meter klinkt niet zo ver, zeker niet als je regelmatig +10K hardloopt, maar 1500 meter bergop is zwaaaar. Onderweg was er wel heel mooi uitzicht en de heide had allemaal herfstkleuren. De toren ben ik niet opgegegaan, maar je had supermooi uitzicht (again) en ik heb er wat foto’s gemaakt en gelunched (met uitzicht) voor ik aan de hike naar Ry terug begon.

Himmbelbjerget-Ry is een 7km wandeltocht door het bos, waar ik vol goede moed aan begon. Ik was alleen even vergeten welke bordjes ik moet volgen, dus ik besloot de gele route te nemen, wat niet de beste beslissing bleek te zijn. Na 25 minuten stond ik namelijk op exact dezelfde plaats als waar ik begonnen was.. Oeps. De tocht vervolgens hervat op de blauwe route, wat een beetje een gok was, maar gelukkig had ik 3G in het bos (ja, dat vond ik zelf ook best raar) en zag ik al snel dat ik in ieder geval richting het Oosten liep, wat me een goed teken leek. De route was soms een beetje saai en eenzaam maar wel heel erg mooi en rustgevend (al was ik niet zo rustig toen ik dacht dat ik verdwaald was, toen checkte ik elke boom om te zien of het een goede potentiele slaapplaats was). Had ik al gezegd dat Ry en Himmelbjerget echt ongelofelijk mooi waren?! Na zo’n 1.5 uur stond ik in Ry, net op tijd om de trein terug naar Aarhus te nemen, waar ik vrijwel meteen in slaap ben gevallen.

Overigens, de dagen die ik niet beschreven heb bestonden vooral uit studeren, huishouden, boodschappen en hardlopen, dus niet zo spannend. Al heb ik gister tijdens intervaltraining een fantastisch natuurgebied achter mijn huis gevonden waar je heel lekker hard kan lopen op relatief plat terrein, dus ik kan weer trainen zonder half te sterven. Er is zo veel meer te vertellen maar ik weet niet zo goed waar te beginnen (en als ik begin hou ik nooit meer op, ik zal het jullie besparen). Ik hou van de rust in Denemarken en de relaxte sfeer die de Denen uitstralen en die dus overal heerst. Zowel op als buiten mijn studie heb ik leuke vrienden gemaakt en mijn huis is echt een fijn, schoon (!!!) plekje en nu met Floorball training erbij is het helemaal compleet. Ook op de uni heb ik nu al mijn favo wc, collegebank en studieplek, mijn favoriete ontbijt is Deens (Ymer met Ymerdrys) en mijn ‘hej’ en ‘tak’ bijna geperfectioneerd. Denen houden van naaktlopen en honden, dat is denk ik iets waar ik nog niet zo aan gewend ben, maar verder ben ik heel erg verliefd op Denemarken, de mensen en de prachtige natuur. Dinsdag is mijn eerste taalles en hoewel ik nu al boodschappen kan doen in het Deens en het lezen steeds beter gaat, zal het fijn zijn om ook een klein gesprekje te kunnen voeren. Daarnaast zijn we een weekendtrip aan het plannen, heb ik vakantieplannen voor Noorwegen maar is er ook nog in Denemarken en Aarhus genoeg te zien! Gelukkig heb ik nog vijf maanden!

Hej hej, en tot de volgende keer!